1940 - 1955 1955 - 1970 Babyboomers/ de protestgeneratie generatie X/ verloren generatie V erschillende tijden brengen verschillende generaties voort. Zij hebben allemaal hun eigen specifi eke kenmerken en kijk op het leven. Sinds de Tweede Wereldoorlog bevolken vijf opeenvolgende generaties de maatschappij en die hebben elk op hun eigen manier kleur gegeven aan onze samenleving, waardoor deze een nog niet eerder vertoonde diversiteit aan normen en waarden laat zien. Aart Bontekoning stelt hen voor. Babyboomers: de protestgeneratie - geboren tussen 1940-1955 “De eerste naoorlogse generatie is in het geheel niet bezig met ouder worden. Babyboomers voelen zich nooit ouder dan 40, 50 jaar, vinden zichzelf ‘cool’ en sexy, kopen trendy kleding en hun uitvaart is nog ‘ver van hun bed’. Zij staan stevig in het leven en genieten daar volop van. Oud worden in een bejaardentehuis is iets voor de generaties die hen voorgingen, zoals de veteranen, de laatste vooroorlogse generatie. Babyboomers zijn ondernemende types die niet achter de geraniums willen verdorren, maar actief mee blijven doen in de maatschappij. Het aantal mensen binnen deze generatie dat eigenlijk al met pensioen mag, maar toch wil blijven werken, steeg de afgelopen tien jaar van 13 naar 43 procent. Zij hebben dan ook veelal een bovenmodaal inkomen en voldoende geld om veel, lang en ver te reizen, regelmatig buiten de deur te eten en zelfs af en toe een disco te bezoeken. Deze generatie dankt de bijnaam protestgeneratie aan de roerige jaren ’60, met zijn bevrijdende revoluties, zoals de fl owerpower, de provobeweging , de seksuele revolutie en de vele revolutionaire technologische ontwikkelingen: de babyboomers hebben het allemaal aan den lijve ervaren. Zij zijn daarom de predikers van liefde, verbondenheid, geluk, vrede en harmonie, maar ook van macht, luxe, comfort, kapitaal en de rechten van het individu.” Generatie X: de verloren generatie – geboren tussen 1955-1970 Generatie X vormt tussen 2000 en 2015 een nieuwe generatie leiders. Zij zijn sterk gericht op het constructief benutten en verbinden van de toenemende diversiteit in Nederland. Deze leiders staan graag tussen de mensen en zoeken voortdurend naar een gezonde balans tussen bijvoorbeeld inkomsten en uitgaven, inspanningen en opbrengsten, proces en inhoud. Met daarbij hun realistische instelling en oog voor risico’s hebben zij de kwaliteiten om de wereld door crises te leiden. Hun invloed op onze cultuur werd merkbaar rond 2008. Deze generatie is in vergelijking met andere generaties bescheiden en onopvallend. Dat is hun kracht. X’ers lopen niet zo voorop, maar vooral samen. Eigenlijk zou de naam ‘verbindende generatie’ meer recht doen aan deze nieuwe leiders. Zij loodsen de wereld op realistische wijze door crises heen door met oog voor de juiste keuzes samen naar resultaten toe te werken. In de raden van bestuur nemen zij momenteel het leiderschap over van hun voorgangers, de protestgeneratie. Generatie X doet het goed als ouder en opvoeder, in de ogen van hun kinderen. De X’ers kennen hun kinderen goed en weten vrij precies hoe zij hen optimaal kunnen steunen in hun ontwikkeling. De aanduiding ‘verloren generatie’ danken ze aan de vele studiestops die er waren toen ze van de middelbare school afkwamen. Ook werden velen na hun studie gedwongen een baan onder hun opleidingsniveau aan te nemen, waardoor de gedachte ontstond dat deze generatie een achterstand in persoonlijke, professionele en loonontwikkeling zou oplopen. Maar later bleek deze generatie helemaal niet verloren te zijn geraakt. Integendeel: zij hadden betere banen en hogere lonen dan de protestgeneratie die hen voorging.” De pragmatische generatie - geboren 1970-1985 “De pragmatische generatie zit tussen 2000 en 2015 in de zogenoemde juniorfase, de fase waarin zij nog jong zijn, maar ook al enige werk- en levenservaring hebben en waarin ze zich bewust of onbewust voorbereiden op het leiderschap. Het is ook de fase waarin zij jonge ouders zijn die kinderen op hun eigen manier opvoeden. De ‘pragmatisten’ bevinden zich in het spitsuur van hun leven: carrière maken, kleine kinderen opvoeden, netwerken met vrienden, leuk leven. En dat willen ze allemaal en goed. Deze generatie jonge professionals wil vooral sneller, directer, realistischer, concreter en interactiever leren, communiceren, ‘vergaderen’ en besluiten. Ze gruwen van trage ‘poldervergaderingen’ die draaien om status en draagvlak. Ze willen onderzoeken wat het concrete probleem is en al doende en lerende daadwerkelijk oplossingen genereren. Hiërarchieën ervaren ze als vertragend en remmend. Afdelings- en organisatiegrenzen vinden ze een belemmering om adequaat kennis te bundelen bij het oplossen van vraagstukken. Ze laten zich graag ondersteunen door ervaren experts, maar volgen hun raadgevingen meestal niet letterlijk op. Ze gebruiken die liever om zich op hun eigen manier te ontwikkelen. • december 2011/januari 2012 39 Van babyboomers tot generatie Z
Pagina 36Heeft u een editie, i-brochure of e-clubbladen? Gebruik Online Touch: onderwijs magazine online uitgeven.
Persoonlijke ontwikkeling Lees publicatie 10Home