blijkt wel dat 82% van de ondervraagde automobilisten in principe positief staat tegenover ‘het nieuwe werken’. Drie op de tien is in staat om flexibel om te gaan met werktijden, overigens vaker mensen boven de 55 dan eronder. Nadeel van thuiswerken is het gemis van contact met collega’s en van de scheidslijn tussen werk en privé. Het stimuleren en faciliteren van meer thuiswerken kan in elk geval wel een positieve invloed hebben op onze toekomstige mobiliteit. Verder gaan we meer teleshoppen en minder winkelen. Dan denk je dat dit ook tot minder drukte kan leiden. Dat is wel zo, maar alles wat we via het internet kopen zal ook bezorgd moeten worden… dus leidt wel weer tot meer bestelwagens! We zullen dus nog gerichter, met nog meer inzet aan de toekomstige mobiliteit moeten werken. Waarbij wij concluderen: als we dat erbij laten zitten, en daar lijkt het wel eens op, gaat het straks met onze groeiende behoefte aan mobiliteit niet goed. Grenzen De socioloog Peter Peters, lector aan de universiteit van Maastricht, schreef enkele jaren geleden: ‘Uit een studie van de geschiedenis van het reizen blijkt dat vernieuwing daar te verwachten is waar reizigers zich voor problemen gesteld zien.’ Wij willen op geen enkele manier begrensd worden in onze mobiliteit. Maar die mobiliteit heeft zélf wel grenzen. Fiets, bus, trein en vliegtuig kunnen nu slechts beperkt voldoen aan ons uitgangspunt dat we tamelijk makkelijk overal heen moeten kunnen reizen. Het is leuk dat we spoedig een rondje aarde kunnen maken, naar andere planeten kunnen reizen of binnen een paar uur naar New York kunnen vliegen om daar te shoppen. Maar dat is feitelijk niet zo belangrijk. Kunnen we naar ons werk, naar familie, naar winkels? Daarvoor zullen we waarschijnlijk auto’s, of iets wat daarop lijkt, nodig blijven houden. Wat anders? Maar omdat olie opraakt zal er met extra veel inspanning moeten worden gezocht naar alternatieve energie en dito vervoermiddelen. Winden zonne-energie leveren met de huidige systemen niet voldoende op. Kernenergie ligt politiek moeilijk. Maar wat bijvoorbeeld wel kan is wegen gaan gebruiken voor de opslag van zonne-energie of voor overdracht van stroom. Dan wordt er een soort inductielus in het wegdek opgenomen en als je daar overheen rijdt wordt de batterij in je elektrisch aangedreven vervoermiddel opgeladen. Er worden in Utrecht al proeven mee gedaan. Voor een groeiend aantal mensen kan het delen van een (elektrische auto), zoals Greenwheels aanbiedt, een mogelijkheid zijn. Er is ook geen kristallen bol nodig om te voorspellen dat over een paar jaar de 130 km/u bordjes weer weg zijn, en dat we in heel andere auto’s als treintjes achter elkaar elektrisch naar onze bestemming rijden. Of dat er overal vrij baan zal zijn voor een net van hogesnelheid bussen. Of dat we vaak op overdekte scooters rijden. Reizen willen we de komende decennia meer doen dan ooit. Daarop moet worden ingespeeld. De ontwikkelingen zullen sneller gaan en anders zijn dan we nu verwachten. Belangrijk is dat we aan de bal blijven. Daar hebben ook wij als Unie een rol in! ‘Den Haag’ zal gestimuleerd moeten blijven worden om te investeren in onze toekomstige mobiliteit, op zo’n manier dat ook de generaties na ons in beweging kunnen blijven. We zullen er dus echt keihard aan moeten werken om niet als land en volk tot stilstand te komen. Niet vanaf morgen, maar vanaf gisteren! • 22 • april/mei 2011 De toekomst van ons wegennet...
De toekomst van ons wegennet...Interactieve internet rapport, deze artikel of uitgave is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal maken van e-edities.
Plannen voor de toekomst Lees publicatie 10Home