‘Ik ben gewoon een eigenwijs wat haar eigen mens dat haar d hart volgt, eg zoekt naar beterschap’ contact met een van de grootste olieconcerns en daar werd meteen gevraagd: hoeveel heb je nodig? Het loskrijgen van subsidies bij overheden daarentegen is een ramp! Er is in Nederland en op Europees niveau voldoende geld beschikbaar om substantieel bij te dragen aan de oplossing van het malariaprobleem. Het is alleen zo goed als onmogelijk om daar toegang tot te krijgen. Ik heb gesprekken gevoerd met een Europarlementariër, en oud-minister Koenders is zelfs langs geweest bij een van de projecten en heeft gezien dat wij zeer noodzakelijk werk verrichten. Toch zijn we er niet in geslaagd om een subsidiepotje aan te spreken. Het is één grote bureaucratische ergernis.” Samuël houdt niet van dweilen met de kraan open en gaat voor concrete resultaten. “Het probleem is dat er zoveel te doen is. Je kunt niet overal tegelijk zijn. Als we in een dorp zijn waar nog geen diagnose gepland staat, dan geef ik in ieder geval alle kinderen even een handje. Daardoor kan ik voelen of er kinderen bij zijn met koorts en dan neem ik die apart om ze te onderzoeken. Vrouwen zijn enorm belangrijk in Afrika. Ze werken, regelen het huishouden en eigenlijk regelen ze alles. Daarom richten wij nu ook vrouwengroepen op om voorlichting zo efficiënt mogelijk te maken. Het is bijvoorbeeld belangrijk om te weten dat de malariamug alleen ’s nachts tussen 11.00 en 04.00 uur actief is en een territorium heeft van 2,5 kilometer. Preventie is essentieel.” Samuël studeert sinds enige tijd tropische ziekten en verwacht daar over vier à vijf jaar mee klaar te zijn. “Ik wil mijn kennis verbreden zodat ik meerdere tropische ziekten kan behandelen.” Julia Tijdens het gesprek met Julia Samuël wees niets erop dat de oud-presentatrice al jarenlang geplaagd wordt door kanker. Het is een onderwerp waar ze niet graag over praat. Eigenlijk praat ze liever helemaal niet over zichzelf. Telkens keert zij in het gesprek weer terug bij het bestrijden van malaria. Haar ziekte is onder controle maar leven zonder pijnstillers is op dit moment niet mogelijk. 30 • december 2011/januari 2012 En telkens is er weer de spanning van het wachten op uitslagen na medische controles. Tussen alle bedrijven door wist Samuël in 2009 samen met Elise Lengkeek toch een persoonlijk boek te schrijven. In Niemand weet waar ik ben laat Samuël zien hoe ze in Afrika ontdekte wat er echt toe doet en hoe relatief onze problemen in het westen zijn. Het is een verhaal over kanker en malariabestrijding, maar vooral een persoonlijk relaas. Ik luister naar de echo van al die stemmen die voor mijn vertrek zeiden: ‘O, Julia, wat góéd van je: je bent ziek en je gaat naar Afrika.’ Maar ik ben helemaal niet ‘goed’. Ik ben gewoon een eigenwijs mens dat haar hart volgt, dat haar eigen weg zoekt naar beterschap. (Fragment uit Niemand weet waar ik ben). Haar deel van de opbrengst van het boek gaat naar Drive Against Malaria. Wat drijft haar om toch al haar tijd en energie in Drive Against Malaria te steken? “Ik ben erdoor gegrepen. Je kunt die mensen niet de rug toekeren als je weet dat je hun leven kunt redden. Ik heb geen partner en geen kinderen. Dat zou ook niet kunnen. Geen partner zou accepteren dat je een groot deel van het jaar in Afrika bent onder soms echt gevaarlijke omstandigheden. Ik ben wel ontzettend gek op kinderen en de blijdschap die zij kunnen tonen om niets. Dat geeft enorm veel energie.” Eenzaam is Samuël nooit in Afrika. “Er is geen tijd om aan thuis te denken. ’s Avonds ben ik bezig met wat er de volgende dag allemaal moet gebeuren. Bovendien worden de mensen in Afrika een soort van familie. Je hebt daar contact met mensen op ieder niveau. Met de mensen in de dorpen die hulp nodig hebben, maar bijvoorbeeld ook met de ministers van Volksgezondheid van Kameroen en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Die komen dan kijken naar een van de projecten. We proberen zoveel mogelijk te lobbyen met sleutelfiguren zoals ambassadeurs en zo kan het gebeuren dat we zomaar containers met muskietennetten los krijgen.” En weer heeft Samuël het gesprek vaardig van zichzelf afgeleid naar haar favoriete onderwerp: Drive Against Malaria. En dan zegt ze: “Ik blijf dit doen tot mijn dood. En ik weet het zeker: ik word honderd.” • www.driveagainstmalaria.nl De omwenteling in het leven van Julia Samuël
Pagina 27Heeft u een onderwijsmagazine, paperator of web uitgaven? Gebruik Online Touch: editie digitaal bladerbaar op uw website plaatsen.
Persoonlijke ontwikkeling Lees publicatie 10Home